- Back to Home »
- belgië , geschiedenis , politiek »
- de Belgische onafhankelijkheid
22 juli 2010
De naam "België" is afkomstig van de Belgae een mix van Celtische en Germaanse stammen. Waardoor de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden van 1581 tot 1795 ook wel als de Gefedereerde Belgische Provincies genoemd werden.
Om in 1815 dan ook daadwerkelijk België en Luxemburg op te slokken. Dat het, als lid van de coalitie tegen Napoleon, in de 100 dagen durende oorlog verkreeg. Ter compensatie voor het verlies van Kaap (of Goede Hoop) kolonie. Dat de Britten bezet hielden om de Napoleonaanse troepen te beletten ervan gebruik te maken.
Een huwelijk dat na een lange periode van oplopende frustraties ontplofte tijdens een opvoering van het opera stuk de Stomme van Portici. Dat toen speciaal voor de verjaardag van de Nederlandse koning werd opgevoerd. Waarin men het over een opstand tegen de overheersende macht heeft.
De opstand werd in een eerst fase de kop ingedrukt. Maar wist zich daarna over het hele gebied te verspreiden. Om uiteindelijk uit te monden in de conferentie van Londen waarbij de meeste Europese machten het onafhankelijk verklaarde land erkenden.
Met als gevolg dat er op zoek werd gegaan door het Belgische congres naar een staatshoofd die het land op wereldvlak kon laten meespelen. De eerste kandidaat was de tweede zoon van de Franse koning die weigerde om zo een nieuwe oorlog te vermijden.
Waardoor er in afwachting van het vinden van andere kandidaat een regent op de troon werd geplaatst. Die tot de eedaflegging op 21 juli 1831, van de voor zowel Frankrijk als Groot-Britannië politiek aanvaardbare, Leopold van Saxe-Coburg bleef zitten.
Iets dat William I niet zag zitten en met de 10 daagse campagne begon in een poging om het gebied terug in te nemen. Hetgeen nog vrij aardig lukte totdat een Franse militaire interventie hen verplichte om hun optocht te staken.
Pas in 1839 erkende de Nederlandse koning het verdrag van Londen. Waardoor het Duitstalige gedeelte van Luxemburg ook meteen zijn onafhankelijkheid verkreeg.
Waarvoor een stuk van Zeeuws-Vlaanderen en het oostelijke gedeelte van Limburg werden opgegeven. Omdat het koolrijke gebied door het Nederlandse leger, na de ondertekening van het akkoord, bezet bleef gehouden worden.
Daarom liet Leopold II in 1854 de kracht van het Nederlandse leger peilen. Zodat hij mogelijk via een verrassingsaanval Amsterdam kon innemen en er de Nederlandse koning gevangen kon nemen of verjagen.
In een poging om Nederland te verplichten om de provincies Zeeland, Noord-Brabant en Limburg, alsook Indonesië en de hele Nederlandse vloot aan België te doen afstaan.
Al had de hele geschiedenis heel anders kunnen aflopen als William naar het advies van zijn kroonprins had geluisterd die een grotere autonomie als oplossing naar voren bracht.
De toenmalige grootmachten niet door omstandigheden (opstanden binnen hun eigen grenzen, oorlogschulden en de voordelen van een geografisch isolement van Frankrijk) weerhouden werden om troepen te sturen.
Of het Talleyrand voorstel, waarmee een Franse ambassadeur in 1830 het gebied wou opdelen en verdelen, aanvaard was.
Maar als men ziet dat er onlangs nog hevig politiek protest kwam tegen de meest efficiëntste kleuren voor nummerplaten (zwart en geel) vanwege te Vlaams. Lijkt het niet onwaarschijnlijk dat het volgende hoofdstuk van België over een confederatie zal gaan of een opdeling van het land op Tsjecho-Slowakische wijze. (via 1,2,3,4,5)