05 maart 2010
 |
| een watervogel in de vorm van een ampersand |
De ampersand is een teken dat je met vaste regelmaat tegenkomt. In het Engelse alfabet wordt dit zelfs als de 27e letter beschouwd. En zijn oorsprong vind in de Latijnse letters e en t. Die samengevoegd het equivalent van "en" vormen.
Waarvan je in het begin de letters vlot naast mekaar kon herkennen. In de loop der jaren zijn deze vergroeid tot één symbool waarin je nog nauwelijks de samengevoegde letters kan van onderscheiden.
 |
| de evolutie van de ampersand |
In de eerste eeuw na Christus werden bij de oude Romeinse cursieven de letters E en T af en toe naat mekaar geschreven. Om later, rond de 4e eeuw, in het vloeiender "New Roman Cursive" aan mekaar geschreven te worden.
Maar door de evolutie in het Latijnse schrift, de Karolingische minuscule uit de 9e eeuw, verminderde de gewoonte om letters en tekens aan mekaar te verbinden. Omdat de et-verbinding al enigsinds versmolten geraakte dat er niet echt meer letters in te herkennen waren werd ze behouden en raakte ze steeds gestileerder. Die zich dankzij de opkomst van het drukwerk in 1455 wist te verspreiden.
 |
| logo van het kantoor van een gynecoloog |
De benaming van dit teken komt dan weer van een uitdrukking uit de Engelse taal. Daar werden namelijk alle letters die ook als woord door het leven gingen, zoals de "a" en "i", voorafgegaan door de Latijnse uitdrukking "per se". Wat "op zichzelf" betekent.
Samen met het gebruik om aan het einde van het alfabet het "&" teken toe te voegen, dat als "and" uitgesproken werd. Gaf dat bij het opsommen van het alfabet "X, Y, Z and per se and". Dat al snel als "ampersand" werd uitgesproken en rond 1837 gemeengoed werd.
