De Creative Commons zijn onlangs aangevuld met een nieuwe licentie, namelijk de CC0. Waarbij je je werk volledig vrij laat door afstand te doen van al je onder de auteurswet bepaalde rechten.

Bestaan er dan niet al zo'n licenties? Ja en nee. Ja in de zin dat ze bestaan en nee in de zin dat ze slechts gedeeltelijk de lading dekken. De PDDL dekt bijvoorbeeld enkel databases en hun inhoud. En de PDDC is dan weer op basis van de Amerikaanse wetgeving gemaakt. Waardoor hun waarde buiten dat gebied erg onzeker is.

Met deze nieuwe licentie zijn alle materiaalsoorten gedekt en kan je de licentie internationaal laten gelden. Bovendien bestaat deze uit drie belangrijke delen die het geheel voor elkeen moeten begrijpbaar kunnen maken. Namelijk een in eenvoudige en begrijpbare taal gemaakte samenvatting, de wettelijke code en de digitale code die zoekmachines aangeeft hoe ze je werken moeten identificeren.


Een goede zet van de organisatie om zo'n licentie te ontwikkelen die de leemtes van de vorige invult en bovendien door iedereen kan gebruikt worden.  Je hebt nu wel echt alle mogelijkheden om aan te geven hoeveel rechten je eigenlijk juist wenst te behouden.   En de mogelijkheid krijgt om rechtstreeks aan het publiek domein bij te dragen.