Bijna een half jaar geleden schreef de New York Times een artikel over de evolutie van het lezen.  Waarbij het leesgedrag van een doorsnee Amerikaanse familie wordt geobserveerd.

Hierbij viel het vooral op dat de kinderen in contrast met hun ouders gemakkelijker de stap zetten naar de digitale versie van media, op het internet, door middel van allerhande elektronische toestellen.   Hetgeen erg contrasteert met de fysieke kranten, tijdschriften en boeken die hun ouders lezen.

Maar heel wat meer mogelijkheden bieden om meer uit het bericht te halen door de nabijheid van tal van andere diensten.  Je kan ook heel wat sneller tussen verschillende bronnen surfen dan dat je dat met de klassieke vormen van die media kan doen.


Samen met heel wat andere mogelijkheden tot recreatie, communicatie en het zelf aanmaken van content.  Al blijven sommige media, zoals het papieren boek, momenteel nog steeds geschikter voor het lezen van fictie.  Of dit blijft duren zal wellicht afhankelijk zijn van hoe goed de digitale variant de fysieke zal kunnen emuleren.

Opmerkelijk is ook dat door de mogelijkheden van het digitaal lezen heel wat meer mensen terug zijn beginnen lezen.  Niet dat je dat bij het teletekst lezen ook niet kon, maar dat was een minder prominente activiteit bij het tv kijken.

Er is dus wel degelijk een evolutie naar een meer persoonlijke wijze van interactie met de media en de inhoud die jou aanbelangt.  Het is dan ook belangrijk om hier de nodige media vaardigheden voor te hebben en blijvend geprikkeld te worden over allerlei vernieuwingen hierover.

Zou dat geen onderdeel van de dagelijkse werking van openbare bibliotheken kunnen worden?