"The Duck Song" van Bryant Oden en geanimeerd door Forrest Whaley is een mooi voorbeeld van sadisme. Een eponiem die afgeleid is van de Marquis de Sade. Verwijzend naar zijn libertijnse geschriften die het plezier van anderen te peinigen omschrijft.

Een woord dat sinds de publicatie van zijn verhalen vaak overgenomen werd. Tot de "Psychopathia Sexualis" van de Oostenrijkse psychiater Krafft-Ebing het populariseerde en tot Freud het woord in 1905 met zijn drie essay's over de theorie van sexualiteit vastlegde.

De markies, die met zijn volledige naam Donatien Alphonse François heet, leefde van 2 juni 1740 tot 2 december 1814. Een Franse aristocraat, revolutionair, politicus, filosoof en schrijver. Met een uitgebreid oeuvre aan novelles, kort verhalen, theater stukken, dialogen en politieke passages. Waarvan zijn erotisch getinte werken wellicht de meest bekende zijnde.

Hierin mengt hij filosofie, pornografie, gewelddadige sexuele fantasiën, criminaliteit en godslastering tegen de katholieke kerk. Om een uiting te geven aan zijn gedachtengoed rond extreme vrijheid, zonder de impact van moraliteit, religie of wet . Hetgeen er vaak, alles samen zo'n 32 jaar, voor zorgde dat hij opgesloten geraakt in tal van gevangenissen en instellingen. Van waaruit hij dan ook het meeste van zijn werken schreef. (met wikipedia, wiktionary)