18 maart 2011

Tegenwoordig kan je vaak horen spreken over Vlamingen en Walen. Waar de naam Vlaanderen juist vandaan komt haalde ik al eerder aan, maar wat zou eigenlijk het verhaal achter "Wallonië" zijn?

Alles begon wanneer Julius Caesar Gallië in 57 VC veroverde. Een gebied waar de bevolking van het gebied Keltisch met een Germaanse invloed was. Die sterker aanwezig was in het Noorden van de toenmalige Romeinse provincie (Gallia Belgica) dan in het zuiden.

Geleidelijk aan romaniseerde dat gebied zich en veranderde de inwoners in Gallo-Romeinen. Die hun Keltische dialecten achter zich lieten en een gevulgariseerde vorm van Latijn gingen spreken. Een groep die, door hun Germaanse buren, de Walh (enkelvoud) of Walha (meervoud) genoemd werden.

Een benaming die oorspronkelijk afkomstig is van het oude Duitse woord dat diende als een verwijzing voor een Romein of vreemdeling. Die de Germaanse volkeren aan hun Romaanse buren gaven, incluis het Gallisch gedeelte dat zich grotendeels geromaniseerd had. Maar de betekenis van de term evolueerde en verwijst tegenwoordig naar de Keltisch of Latijns sprekende mensen.

Naast de inspiratie naam voor de naam Wallonië heeft ook de lokale taal, dat we ondertussen nog steeds als het Waals kennen, een afgeleide benaming bezorgd. Dat naast het Picardisch en het Lotharings nog steeds de vaakst voorkomende streektaal in Wallonië is.

Een term die in 1842 voor het eerst verscheen als een referentie naar het Romaanse gedeelte en twee jaar later werd aangewend om datzelfde gebied binnen de Belgische grenzen aan te duiden. Die in 1886 door de Waalse militant en schrijver Albert Mockel voor het eerst in een politieke betekenis werd gebruikt. Om de eigenheid van de regio en haar cultuur te bewerkstelligen. Hetgeen uitmonde in de creatie van een eigen vlag, volkslied, feestdag en spreuk. (via Wikipedia en beelden 1, 2,3)

Leave a Reply

Subscribe to Posts | Subscribe to Comments

- Copyright © infocaris