Vandaag wordt de 20ste verjaardag van de val van de Berlijnse muur herdacht. Een muur die na de tweede wereldoorlog Berlijn verdeelde tussen de (Franse, Britse en Amerikaanse) zones van de geallieerden en de Russen.

Samen met de val van de muur begon ook de koude oorlog op zijn laatste voeten te lopen.  Een "wapenfeit" dat in 1990 de doomsday clock vier extra minuten respijt bezorgde.  Maar die ondertussen alweer zijn ingelopen tot 11:15 door de perikelen rond Noord-Korea en Iran.

Maar ook in Vlaanderen hebben we zo'n soort afsluiting gekend.  Gedurende de eerste wereldoorlog liep er op de grens met Nederland "de draad".  Een geëlektrifieerde versperring (2000 volt) tussen België en het neutrale Nederland die onder meer een volksuitloop, spionage en dessertie moest tegengaan.  Die zo'n 2 a 3 meter hoog was en van het Vaals tot Knokke liep.



Een draad die wellicht geïnspireerd is op een verplichte veiligheidsmaatregel in Duitse theaters die de inzittenden de kans moest kunnen geven de zaal te ontvluchten.  Door een metalen scheidingswand tussen het podium en de zaal werd neergelaten en door de brandweer werd natgespoten.  Een niet overbodige voorzorgsmaatregel aangezien de gebruikte decoratiestukken vaak erg ontvlambaar waren.

De term "ijzeren gordijn" werd echter pas een begrip doordat dit in Nazi Duitsland gebruikt werd om het onderscheid te maken tussen de Duitse en de Sovjetse invloedssfeer.  En later door Winston Churchill overgenomen werd om tegen de opdeling van Europa te waarschuwen.


Meer over "de draad" op 1, 2, 3