31 oktober 2009



Tijdens het zoeken op YouTube kan je al vrij snel in contact komen met onverwachte informatie. Zoals Gilgtc in het filmpje hierboven de evolutie van de interne Europese grenzen van 1519 tot 2006 in kaart heeft gebracht.

Waaruit duidelijk blijkt dat grenzen niet steeds geweest zijn wat ze nu zijn.  Heel in het begin bestond er zelfs niet zoiets als een land en kon er vrij gemigreerd worden. Een vrijheid waarvan je door gedwongen slavernij beroofd kon worden.


Maar door de invoering van het lijfeigenschap werd dit echter sterk beperkt.  Door een verbod van de lokale heersers om de werk omgeving te verlaten.  Om sommige mensen alsnog toe te laten zich te verplaatsten bedachten de Romeinen als eersten een soort van paspoort die de houder(s) vrije doorgang gaven.  Zoals in de Bijbel opgenomen volkstelling van Quirinus.



(via Wikipedia : Kolonisatie in 1800, grote versie)

Een concept dat in de renaissance door de opkomst van de natiestaten vervaagt.  Waarbij mensen meer vrijheden worden gegeven om hen te overhalen zich bij een staat aan te sluiten.  Want hoe meer mensen hoe meer inkomsten.  Al gebeurden sommige instromingen ook door religieuze of andere intollerantie.  De gouden eeuw is daar voor onze contrijen een mooi voorbeeld van.

Maar ook de eerder vermelde slavenhandel zorgde voor grote onvrijwillige migraties.  Die reeds voor onze jaartelling in de Islamietische gebieden bestond en eeuwen later ook door de Europese kolonisten werden gebruikt.  Om de grond te bewerken maar ook hen te helpen de nieuwe wereld te veroveren.

Gebieden die vervolgens kolonies werden.  In sommige gevallen werden die grote open ruimtes dan weer gebruikt als gevangenis, zoals de Britten met Australië deden.  Om te regelen wie de gebieden mocht verlaten werden in de 18e eeuw dan weer nationale paspoorten in het leven geroepen.


(via Wikipedia : Imperialisme, grote versie)

Langs die weg kon er iets aan de over-bevolking, sociale onrust en werkloosheid gedaan worden die sterk gegroeid was door het einde van de Napoleontische oorlogen in 1815.  Daarom hielp de Britse regering actief mee bij de emigratie stroom. Andere Europese landen volgden al gauw dit voorbeeld en tegen het einde van de daaropvolgende eeuw werd het recht om te vertrekken een nieuwe verworvenheid.

Iets waar zeker de Ieren bij het herhaaldelijk falen van de aardappelenoogst massaal zijn op ingegaan door naar de nog niet Verenigde Staten te trekken.  Die met de populaire Saint-Patricks feestdag een duidelijke impact hebben gehad.

Na het einde van de beide wereldoorlogen zijn er door tal van akkoorden heel wat grenzen hertekend.  Zo veranderde het Pruisische rijk naar het Duitse rijk om daarna weer opgedeeld te worden in een oost en west gedeelte.   Om zich uiteindelijk weer te verenigen als één land.


(via Wikipedia : Kolonisatie in 1945, grote versie)

Waardoor ze wel een trend lijken gezet te hebben die zich de laatste jaren heeft geuit door het herenigen van groepen die gebonden zijn door taal, religie of etnie.  Denk maar aan de geweldadige opdeling van ex-Yougoslavië en de uiteindelijke afscheiding van Montenegro en Kosovo.

Al is dat eigenlijk geen nieuwe trend want na de onafhankelijkheid van Brits Indië trokken de de moslims naar het in het noorden opgerichte Pakistan.  In een gebied dat niet toevallig aan andere Islamitische naties grenst.

Kortom grenzen zijn heel wat dynamischer dan ze op het eerste gezicht lijken te zijn.  En worden vaak gevormd door de natuur (rivieren, bergen, ed.) en de politieke entiteiten van dat moment.  Zoals de Volkerenbond, de Verenigde Naties, de Europese Unie, de NAVO, de WTO, ...

Leave a Reply

Subscribe to Posts | Subscribe to Comments

- Copyright © infocaris