Een onderzoek van psychologen aan de universiteit van Cambridge, op zo'n 57 volwassenen, wist het belang van een goede nachtrust voor het opnemen van woordenschat aan te tonen.  Door net voor het slapen enkele nieuwe, maar totaal fictieve, woorden aan de vrijwilligers te laten horen.  Die de onderzoekers de volgende morgen via tests opvroegen.  Die de proefpersonen even vlot wisten te herinneren als woorden die ze reeds voor het onderzoek kenden.

Dankzij hersenscans kon er een 16-tal vrijwilligers activiteit worden vastgesteld in de hippocampus, een hersendeel dat betrokken wordt bij het aanmaken van nieuwe herinneringen, worden vastgesteld bij het voorlezen van de nieuwe woorden.  Na de slaap van alle deelnemers kon er ook vastgesteld worden dat hun neocortex,  hersengedeelte dat betrokken is bij gedachten en taal, sterk geactiveerd was.

Een leerproces dat pas in werking zou treden in de laatste fase van de slaap, beter bekend als de "slow-wave" slaap.  Waardoor een nachtrust dat niet in dat stadium kan komen door tijdsgebrek wellicht ook niet zal overgaan tot het opslaan van woorden die je tijdens de dag hebt geleerd.

Iets dat ik zelf ook al heb mogen ervaren zovele jaren terug.  Ik moest toen namelijk het gedicht Jantje zag pruimen hangen tegen de volgende morgen kunnen voordragen.   Maar ik slaagde er maar niet in om dit vanbuiten te leren.   Mijn vader raade mij toen aan om te gaan slapen en dat ik het de volgende ochtend wel zou lukken.   Wonder boven wonder bleek ik het de volgende morgend inderdaad van buiten te kennen.

Het is dan ook een goede motivator om ouders van jonge kinderen net voor het slapen gaan nog een verhaaltje (of meerdere) voor te laten lezen.  (via Knack, zie ook Telegraph)