Het zwaardslikken kent zijn oorsprong in India 2000 jaar VC. Dat toen gebruikt werd als een demonstratie van goddelijke eenheid en kracht. Wat niet onterecht lijkt als je op "how stuff works" leest hoe je je geest en lichaam moet kunnen beheersen.

(maximale lengte bepalen)

Door zijn migratie naar ondermeer China in de achtste eeuw VC, maakte het zijn overgang naar een meer theatrale opvoering. Om in Japan een centrale plaats te krijgen in het acrobatisch theater (Sarugaku). Waar ondermeer vuur eten, op koorden wandelen, jongleren en andere illusies toe behoren.

In de eerste eeuw na Christus vondt het zijn weg naar Europa door in Griekenland en Rome een onderdeel van het straat kunsten repertoire te worden. Al werden deze er tijdens de middeleeuwen prompt de kop ingedrukt bij de oprichting van de inquisitie in 1231. Door hen te vervolgen als heidenen en uitvoerders van duistere kunsten.

Pas na de periode van de inquisitie waren deze terug zichtbaar in het straatbeeld. Maar dat tegen het midden van de 19e eeuw aan het uitsterven was. Door een verminderde interesse van het publiek in straat en festival theater ten voordele van het soort theater zoals we dat nu kennen.

(geleidelijk inschuiven)

In Scandinavia werd het zelfs in 1893 bij wet verboden. Om in datzelfde jaar populair te worden in Amerika door zijn voorstelling op de wereldexpo te Chicago.

Waarna het als een onderdeel van rondreizende magische shows in Europa en Amerika kon worden waargenomen tijdens de late 19e en vroege 20e eeuw.

Om in het midden van de 20e eeuw, samen met  de circussen, geleidelijk aan te verdwijnen. Tot het weer overgenomen werd door individuele performers. (via Laughing Squid, Wikipedia en beelden 1,2,3)