Tussen de 21ste en de 22ste eindigt de herfst en begint de winter. Een overgangsavond die in de Perzische cultuur de naam Yalda (de geboorte) heeft meegekregen. Waarmee de vooravond van de geboorte van Mithra (de zonnegod die licht, waarheid, goedheid en kracht symboliseert) wordt weergegeven.

In Europa stond deze, haast afgelopen, periode voor de 16e eeuw bekend als het oogst seizoen. Omdat dat toen voor de meeste de voornaamste activiteit was. Maar naar mate dat er steeds meer mensen van het platteland naar de stad trokken werd de verwijzing steeds minder gebruikt.

Om uiteindelijke verloren te gaan en nog enkel betrekking te hebben op de werkelijke activiteit van het oogsten. En werd de periode als herfst omschreven, dat zijn origine wellicht in het Duitse herbst heeft. Samen met "vallen" in het Engels van Noord-Amerika. Dat verwijst naar de val van de boombladeren, maar ook naar de val van het jaar.

De opkomst van de winter heeft in de Griekse mythologie een verklarend verhaal. Waarbij Hades Persephone ontvoerd om zijn vrouw te worden. Zeus, wiens dochter dit is, is daar niet erg blij mee is en beveelt hem om haar aan zijn echtgenote, Demeter (godin van de oogst), terug te geven.

Maar Hades weet Persephone te misleiden en ze eet het voedsel van de doden (zes rode bessen, een granaatappel of zijn zaden). Waardoor Zeus in een compromis besluit dat zijn dochter zes maanden met Demeter en zes maanden met Hades zal doorbrengen. Gedurende de tijd dat ze bij Hades is wordt Demeter depressief en veroorzaakt ze de winter. (afbeelding 1 en 2)