Tijdens de kerstperiode kom je soms in discussies terecht waarbij je dingen hoort waarvan je nog nooit gehoord had.  Zo had ik bijvoorbeeld nog nooit gehoord van echtscheidingsfeestjes. 

Hetgeen beslist een slimme zet is van de bedenker aangezien er statistisch gezien voor elke vier huwelijken, drie echtscheidingen zijn.

Op zo'n feestjes krijg je dan naar analogie met de trouwfeesten, echtscheidingstaarten, waar maar de partner die het feestje geeft het meest gezond op staat of de (toekomstige) ex-partner gewoon afwezig is.

Ook de openingsdans wordt overgedaan, met liedjes als 'I will survive' van Gloria Gaynor, 'Ik leef niet meer voor jou' (Marco Borsato) 'Nobody's Wife' van Anouk, 'I want to break free' van Queen, 'Hit the road Jack' van de Stampeders en D.I.V.O.R.C.E. van Tammy Wynette.

Dit soort dansen wordt dan ook breekdansen genoemd.  Wat iets totaal anders is dan het gelijkaardig klinkende breakdancen.  Al houd het ééne het andere niet tegen.