Het auteursrecht is een groot goed. De Auteurswet daarentegen waarin dit recht is vastgelegd, is in haar huidige vorm veel te veel van het goede. In het digitale tijdperk schiet zij haar doel voorbij. Voor honderdduizenden 20ste-eeuwse rechthebbenden biedt zij geen bescherming, erkenning en beloning, maar louter uitzicht op vergetelheid. Een aanpassing van de Auteurswet aan de eisen van de 21ste eeuw is dringend gewenst. Blijft die aanpassing uit, dan is de opbouw van een digitale bibliotheek van serieus te nemen omvang en samenstelling een illusie.

En dat zou zonde zijn, juist nu de digitalisering van de ‘Collectie Nederland’ zich in een veelbelovende fase van schaalvergroting en stroomversnelling bevindt. De behoefte aan online beschikbare informatie uit Nederlandse erfgoedinstellingen neemt met de dag toe, zowel bij wetenschappers als bij het algemene publiek. Het bezoek aan digitale kranten-, beeld- en geluidsbanken stijgt spectaculair. Wetenschappelijke instellingen als NWO en KNAW bevorderen de systematische, grootschalige beschikbaarstelling van digitale content ten behoeve van innovatief onderzoek.

De overheid onderstreept het belang van grote onderling samenhangende digitale databestanden voor de versterking van de nationale kenniseconomie. Er is dus sprake van politieke wil en van een breed gedragen maatschappelijke behoefte. De internetgeneratie verwacht niet anders dan een volledig doorzoekbare digitale bibliotheek, waarin iedereen altijd de informatie kan vinden die hij of zij nodig heeft. Wetenschappers die ’s nachts willen doorwerken vanuit hun eigen studeerkamer. Studenten die gezamenlijk met hetzelfde bronnenmateriaal aan de slag kunnen. Journalisten die in één efficiënte zoekactie alle relevante kranten en tijdschriften tegelijk kunnen doornemen. Een moderne digitale bibliotheek zal hun die mogelijkheden moeten bieden.

Meer bij de bron : NRC artikel 1 en artikel 2 van 17 april 2008 (en WebWereld, Nieuwsbank, planet.nl