De vroegst gekende vieringen van de eerste mei komen uit de pagaanse geloven in Europa waarbij de bloemen als teken van de nieuwe ontluikende lente centraal stonden.  Om later na de Christanisering vaak op zo goed als identieke wijze te worden overgenomen.

Al bestaan er ook tal van variaties op zoals het dansen onder een meiboom, het aan je buren geven van kleine mandjes met bloemen en lekkers en tal van andere ondertussen verloren gegane tradities.  Maar er onstaan ook nieuwe tradities.


Zo staat deze dag ondertussen ook gekend als "het feest van de arbeiders".  Waarbij er afhankelijk van de streek optochten, bloemenstoeten, fanfares, verklede mensen en tal van andere verwante evenementen kunnen gezien worden.

Iets minder gekend is dat deze feestdag in Duistland op 10 april 1933 tot een betalende feestdag werd uitgeroepen door de toenmalige regering van Hitler.  Met de bedoeling om van de "Feestdag van de nationale arbeid" een groot aantal vakbondsleiders naar Berlijn te lokken.

Denkende dat hun land het voorbeeld van tal van andere gevolgd was kwamen ze niets vermoedend naar de hoofdstad.  Maar éénmaal daar werden ze gevangen genomen en de vakbonden afgeschaft.  De dag zelf werd echter behouden en dient nu ondermeer om de internationale verbondenheid te onderlijnen.  (foto meiboom , meiklokjes)