Buiten dat "We're Not Gonna Take It" een erg toepasselijk tekst heeft op hetgeen zich momenteel in de hele Arabische regio afspeelt is het ook gewoon een goed liedje.

Waar de Amerikaanse glam metal / heavy metal groep Twisted Sister in 1984 een hit mee scoorde. En waar "I Wanna Rock", dat ook op het Stay Hungry album staat, op verder borduurt.

Vandaag, om middernacht, zet België het record regeringsvorming op zijn naam en dat wordt gevierd. Met een volksfeest op het Gentse Sint-Jacobsplein van 19u00 tot 0u15.

Aangevuld met er optredens, stand-up comedy, video, fanfares en straattheater zal zijn. En waar een Irakese delegatie de wisselbeker "Wereldrecord Regeringsvormen" zal overhandigen. Om te eindigen met het aftelmoment om middernacht.

Terwijl er in andere steden als Brussel en Leuven, als onderdeel van de friet revolutie, gratis frietjes worden uitgedeelden. Of je kan naar een DJ-set van de Civalizee Foundation op de Antwerpse Groenplaats terecht van 16u30 tot 17u30.

Afgelopen zondag werd de mars op Brussel gehouden. Een manier waarop burgers hun onvrede met de lange regeringsvorming kenbaar wilden maken. Iets dat al minstens sinds april van vorig jaar aan het broeien is.

Met tal van andere acties die sindsdien zijn opgedoken. Zoals een aftelklok tot het wereldrecord. Waarmee de huidige regerings­vorming periode getoond wordt en vergeleken met het huidige wereld record. Een record dat momenteel op naam van Irak staat. Door er in 2009 zo'n 289 dagen over te doen. Zonder noemenswaardige veranderingen zal dat op 30 maart 2011 gebroken zijn.

Onder de noemer camping 16 kamperen momenteel 143 497 virtuele mensen voor de Wetstraat 16 om politici tot ten laatste op 21 april tijd te geven eer ze hun geld terug gaan vragen. Of het ongeschoren baarden initiatief van Benoît Poelvoorde. Die deze wil laten staan tot er een regering komt.

Allemaal originele en lovenswaardige acties, maar die in mijn mening naast de kwestie gaan. Het uitblijven van een nieuwe regering, hoe dan ook samengesteld, is het probleem niet. De reden waarom dat proces steeds langer gaat duren is dat wel.

Het land is namelijk opgedeeld in vier regio's, die elk een eigen visie hebben over hoe ze hun beleid zouden uitwerken. Door een algemene beslissing te nemen, beter bekend als het Belgische compromis, is de beleidsuitvoering vaak allesbehalve ideaal. Daarom zou een confederaal model, zoals dat van Europa of Zwitserland, elke regio de kans kunnen geven om zijn visie uit te werken. In plaats van dit reeds decennia lang in gang zijnde proces te blijven rekken door bij elke regeringsvorming enkele halfslachtige overdrachten te bedenken. (verwijzingen via wikipedia)

“Pier Pressure” is een kunst opstelling van de graffiti artiest Banksy.  Waarmee hij op een pier in Brighton een in een net gevangen dolfijn portreteert die over een BP olie vat springt.  Iets dat in de lijn ligt van een recent opgemerkt werk op een muur in het Engelse Dungeness.  (via)

Dat er in Iran heel wat mensen zich via het internet uiten had ik al is eerder aangehaald in dit filmpje. Maar nu merk je ook steeds vaker dat heel wat mensen hun profielafbeelding bij divers sociale diensten (Facebook, Twitter, ...) groen zijn gaan kleuren. Een manier om hun steun te betuigen aan het protest tegen de verdachte Iraanse verkiezingsuitslagen.

In Iran zelf wordt er ook druk gebruik gemaakt van het net om zich te organiseren en informatie te verspreiden.  Zo kon je onlangs al via Google Maps een overzicht van de embassades krijgen die gewonden aanvaarden.  En update Google op vraag van haar gebruikers de satellietfoto's van Tehran.

Waardoor het internet zichzelf andermaal opwerpt als het ultieme medium van deze nieuwe eeuw.  Dat door zijn algemene diensten integrerende rol, denk maar aan onder andere telefonie en televisie, het bijzonder moeilijk maakt om er zomaar helemaal de stekker uit te trekken zonder zelf ook afgesloten te geraken.

Deze actie is een onderdeel van een campagne tegen het spuiten van graffiti op daar niet voor voorziene plaatsen.  Om aan te tonen dat het niet prettig is als iemand over jouw eigendom gaat schrijven.  Een originele en kunstige manier om het probleem aan te kaarten.

Je protest uitzingen doe je tegenwoordig samen met andere mensen in een koor verband.  Een leuk alternatief om op een aangename manier je boodschap over te brengen.



Een ideetje dat hier in de huidige omstandigheden hier ook wel wat mensen zou kunnen bekoren.  Zeker omdat er qua inspiratie meer dan voldoende materiaal wordt geleverd.



Meer informatie over de geschiedenis van deze beweging en de manier om zoiets op te richten kan je hier terugvinden.  Misschien wel een tip voor mensen die zich in de kerst stemming voelen, maar toch wat frustratie van zich willen afzetten.