Scott Manley maakte een overzicht van de asteroïden (soms ook planetule genoemd) die in ons zonnestelsel zijn ontdekt. Beginnende in het jaar 1980 en eindigend met het beeld dat we nu kennen.

Elke nieuwe ontdekte is ter herkenning met een wit puntje weergegeven, aardscheerders in het rood, in de buurt van de Aarde komende objecten in het geel en alle andere in het groen.

Vanaf het midden van de jaren 1990 stijgt de frequentie aan ontdekte objecten dankzij een geautomatiseerd scanningssyteem.  En in het begin van 2010 gaat men met WISE (Widefield Infrared Survey Explorer) proberen om de hele hemel in kaart te brengen.  Waardoor er ondertussen reeds een half miljoen gelijkaaridge objecten zijn ontdekt.

(de eenhoorn roos nebula of NGC 2237 gefotografeerd door de NASA's WISE)

Hetgeen een explosieve toename is sinds de ontdekking van de eerste asteroïde Ceres. Die door Giuseppe Piazzi in 1801 naar de Romeinse godin voor de oogst en moederlijke liefde werd vernoemd. Omdat er aanvankelijk gedacht werd dat het om de achtste planeet van ons stelsel ging. En we nu als een dwergplaneet kennen.

Asteroïden waren destijds een verzamelnaam voor niet ster- en planeetachtige objecten. Het enige onderscheid dat toen werd gemaakt was afhankelijk van de diameter.  Als die minder dan 10 meter was werd er van een meteoor gesproken.

(asteroïden)

Door geen of amper een planetaire schijf te vertonen en zich door hun beweging van sterren te onderscheiden kregen ze een eigen naam.  Zo is het woord asteroïde een afgeleide van het Griekse "asteroeidēs", hetgeen voor "op een ster gelijkend" en "in ster vorm" staat.

In 2006 werd de term "Small Solar System Body" of SSSB geïntroduceerd om zowel kleinere planeten als kometen te omvatten. Al geven sommige nog steeds de voorkeur aan "planetoide".  Het Grieks voor "op een planeet gelijkend".

Een term die ook gebruikt wordt om grotere asteroïden mee te omschrijven. Net zoals het woord "planetesimaal" die dan weer een verwijzing maken naar een bouwblok waarmee planeten gevormd worden.  (via)