24 september 2010
De man uit het filmpje hierboven verft op een waterachtig oppervlak om het vervolgens over te zetten op een stuk papier. Een techniek dat verder bouwt op marmeren, dat zijn naam aan de gelijkenis aan het gesteente dankt.
Een aanpak waar voor het eerst melding van werd gemaakt, onder de naam suminagashi of "drijvende inkt", in enkele Japanse gedichten tussen 825 en 880. Om in 986 als "vier schatten van geleerde studies" vermeld te worden in China.
Pas in de vijftiende eeuw werd een soortgelijke vorm onder de naam "bewolkt papier", bekend bij de Perzen. En in het huidige Iran is dit nog steeds bekend als "wolk en wind". Waarna het tot in de zeventiende eeuw duurde eer handelaars dit verschijnsel ook in Europa bekend maakten. Dankzij de voorbeelden uit de "Alba Amicora" of "boeken van vriendschap".
Om daarna veelvuldig gebruikt te worden voor het bedekken van tal van oppervlakken zoals boek omslagen, boekenkasten, kisten en dergelijke. Dat door de auteur van de "The Art of Marbling" in 1851 tijdens de eerste echte wereldtentoonstelling tentoongesteld en uitgelegd werd. (via)
