Via Offbeat Earth kwam ik bij het ganstrekken uit.   Een "sport" uit nog niet zo ver verleden.  Het werd namelijk tussen de 17e en 19 eeuw op een grote schaal in Nederland en Engeland beoefend. En door kolonisten mee naar Noord-Amerika gebracht. Waar het tot voor hun burgeroorlog gepraktiseerd werd.

De bedoeling is, zoals de naam doet vermoeden, om een ingevette nek van een levende gans van een paal te trekken. Door er in volle gallop voorbij te rijden en een greep te doen. Hetgeen in Nederland een alternatief kende door dit vanuit een voorbijvarend bootje te proberen. Net zoals ze dat bij het gelijkaardige palingtrekken deden.


Een gebeurtenis waar je misschien al eerder over hebt horen spreken dankzij het 85ste album, Palingoproer, uit de Robert en Bertrand strip reeks.  Net als de beschrijving van het ganstrekken door Gerbrand Adriaensz Bredero in het gedicht "boerengezelschap".

Arent Pieter Gijsen en Mieuwes, Jaap en Leen

en Klaasjen en Kloentjen die trokken samen heen

naar 't dorp van Vinkeveen,

want ouwe Frans die gaf zijn gans

die worden afgereên.

Dat nog steeds bestaat, maar slechts in sommige gebieden van Nederland, België en Duitsland. Het grote verschil met vroeger is dat de gans nu eerst op een humane wijze door een dierenarts gedood wordt.

De geest van het spel lijkt zich echter over de jaren heen wel overgezet te hebben.  Denk bijvoorbeeld maar aan de paardenmolens op kermissen waar je een extra rondje kan rijden als je de flosch kan lostrekken. (afbeelding 1, 2)