"Brain divided" gaat over een man die letterlijk door zijn twee hersenhelften wordt aangestuurd. Samen proberen ze de date van de man in goede banen te leiden. (via)

Neurowear stelt op de momenteel nog lopende SXSW beurs de mico voor. Een hoofdtelefoon dat de hersengolven gebruikt om aan de hand waargenomen gemoedsinstelling je muzikale keuze te bepalen. Door dit via bluetooth aan een applicatie op je smartphone door te geven.

Waar het momenteel uit zo'n 100 neuro getagde en uitgeteste liedjes put. Met de bedoeling om dit op termijn uit te breiden door partnerschappen met muziekdiensten als Spotify. Als je gemoed veranderd kan je de huidige playlist leeg maken door even met je smartphone te schudden. (via engadget)

NPR maakte een filmpje over experimenten waarbij er geprobeerd werd om mensen in een rechte lijn te laten vooruit gaan wanneer er geen herkenningspunten zijn. Om dit te simuleren kreeg de kandidaat een blinddoek om. Om vervolgens onvrijwillig cirkelvormige bewegingspatronen te vertonen.

Die niets gemeen hebben met het vrijwillige omcirkeling van religieuze plekken ter aanbidding van de godheid. Of als een verdedigingstactiek om vreemden verloren te laten lopen. Zoals dat het geval is in de Hongaarse stad Hajdúböszörmény.

Een oorzaak die volgens sommigen teruggaat naar onze vroegste instincten. Hetgeen ook bij andere dieren overkomt als ze middelen als de zon, de maan, de sterren, landmarks, geuren, het weer of het magnetische veld niet meer kunnen aanwenden.

Iets dat volgens het onderzoek van Jan Souman aan de werking van de hersenen zou liggen. Doordat ze aan de hand van beperkte informatie een koers bepalen. Waarbij het evenwichtsorgaan wordt aangesproken dat op zijn beurt het gevoel van evenwicht informeert, net als de bewegingssensors in de spieren en gewrichten. Die door een opeenstapeling van kleine foutjes voor de cirkelbeweging zorgen.

De afbeeldingen hierboven zijn Pareidolie of pareidolia een psychologisch verschijnsel waarbij er in een vorm herkenbare dingen menen herkend te worden. De naam zelf is een samenstelling van het Griekse para, dat voor naast staat, en eidolon, dat voor beeld staat.  Met andere woorden de dichtst bijzijnde vorm die je er mee kan associëren.

Een verschijning die zich voordoet door de vermoedelijke behoefte van de hersenen om verbanden tussen gegevens te leggen, ook al zijn deze er niet echt.  Je kan dan ook zeggen dat dit de vals-positieve resultaten van de menselijke patroonherkenning zijn.

Iets dat vroeger ook bij psychologische onderzoeken werd gebruikt bij de Rorschachtest.  Een test die je aan de hand van een inktvlek liet vertellen wat je er juist kon inzien.  Waarna er een beoordeling werd gemaakt aan de hand van je projectie.

De universiteit van Californië te Los Angeles heeft onderzocht wat het gevolg van de internet stimulans op de hersenen was.  Uit hun onderzoek blijkt dat het surfen centrale regio's in het verstand stimuleert die instaan voor het maken van beslissingen en complexe redeneringen.

De onderzoekers geloven zelf dat het het ouder worden zou kunnen tegengaan. Het hele artikel zal verschijnen in "the American Journal of Geriatric Psychiatry".

Na puzzelen is het dus nu ook bewezen dat surfen een vorm van "brain training" is.  Die vooral bij mensen van een middelbare leeftijd en ouder een zichtbare invloed zullen hebben.


Als men het zoeken op het web vergelijkt met het lezen van boeken valt het op dat er voor beide overeenstemmende maar ook verschillende zone's in de hersenen geactiveerd worden. 

Zo activeren ze beide gebieden waarmee taal, lezen, het geheugen en visuele mogelijkheden worden geactiveerd. 

Maar bij het zoeken komen daar dus de eerder vermelde gebieden bij, maar enkel bij zij die ervaren web gebruikers zijn.

Surfen is dus nooit een verloren tijdsbesteding en is bovendien zo veelzijdig dat je er zo goed als altijd wel iets gaat vinden dat jou kan interesseren.  Alweer een extra reden om meer mensen het internet en zijn mogelijkheden te laten ontdekken.

via