"Shinobi Blues" is een animatie over een ninja die onteerd word en zichzelf voor een moeilijke keuze stelt. Leven met die schaamte of zichzelf het leven ontnemen. Een verhaal dat Mike Liu aan de New-Yorkse SVA School of the Visual Arts in het leven riep.

Met zijn titel verwijst hij naar de vroegste term voor een Ninja. Waarvan de leden voornamelijk uit de lagere klasse kwamen waardoor er voor de geschiedschrijving geen literaire interesse in genomen werd in vergelijking met de aristocratische Samoerai.

In contrast met hun rituelen, fatsoen en waarbij er verwacht werd dat je het gevecht of duel openlijk werd aangegaan ontstond er tijdens een onrustige periode van de Japanse geschiedenis een vraag naar mensen wiens daden als niet respectvol werden betaamt door conventionele krijgers.

Waardoor de Shinobi huurlingen zich in verschillende vormen ontwikkelden. Met name als spionnen (hun voornamelijke rol), scouts, huurmoordenaars, oproer stoker, rovers, saboteurs (voornamelijk door brandstichters) en zelfs als terroristen werden ingezet.

Die pas vanaf de 15e eeuw een speciale opleiding meekregen om hun doel te bereiken. Rond die tijd ging het woord Shinobi hen als een geheime groep van agenten omschrijven. Hetgeen later door Sun Tzu in zijn "The Art of War" zal worden opgenomen.

Tegen hun aanvallen werden er voorzorgen genomen en ontwikkeld. Zoals het verborgen opstellen van wapens, gebouwen met valstrikken en struikeldraden die aan alarmbellen verbonden waren. Japanse kastelen werden dan weer op een speciale manier ontworpen zodat ze moeilijk te navigeren waren.

Door hen draaiende gangen te geven die je naar de binnenplaats brachten. Die op hun beurt via blinde vlekken en gaten in de ommuringen in het oog konden gehouden konden worden. Zelfs de vloeren werden zo gemaakt dat ze die luid gingen piepen wanneer je er over stapte of met kiezelsteentjes bedekt waren. En gescheiden gebouwen om branden beter de baas te kunnen.

Waarop de ninja's dan weer nieuwe tactieken gingen bedenken zoals het afleiden van de wachters door bijvoorbeeld een vuur te starten, zichzelf met bladeren te camoufleren en in een boom te kruipen, eendenkroos op het water te smijten om bewegingen onder water te verdoezelen, zich oprollen tot een bal en bewegingloos blijven om de indruk te wekken dat ze een steen waren, en soortgelijke manieren.

Vaak gingen zij verkleed als gewone burgers en waren zij dus niet systematisch in het zwart gekleed wanneer zij tot actie overgingen. Een beeldvorming die van het Bunraku poppen theater werd overgenomen. De performers waren er namelijk in het zwart gekleed om de poppen buiten hun controle te doen lijken bewegen. Op dezelfde manier leken de Ninja onzichtbaar te zijn.

Een onteerde ninja zou dus niet zoals een Samoerai zijn leven moeten ontnemen en zou er ook niet steeds in het zwart bijlopen. De kleding was echter wel vaak dezelfde als die dat door Samoerai werden gebruikt. Al zou dit volgens sommige, zeker voor infiltraties, niet kunnen uitgesloten worden.  (via kuriositas met wikipedia en beelden 1, 2, 3)