Onlangs publiceerde Slate een artikel over hoe je verdrinking kan herkennen. Handige informatie nu de zomervakantie begonnen is. Want het beeld dat ervan bestaat komt niet overeen met wat er in de realiteit gebeurt. In de realiteit is het namelijk heel wat stiller en kalmer.

Tenzij in rare omstandigheden zijn verdrinkende mensen fysiologisch niet in staat om hulp te vragen. Omdat de luchtwegen primair ontworpen zijn om te ademen en pas daarna om te spreken. De mond van verdrinkende mensen alterneert echter vrij snel van boven naar onder het waterpeil. Waardoor ze hun mond niet lang genoeg boven de waterlijn kunnen houden om te ademen, uitademen en om hulp te roepen.

Ze kunnen ook niet om hulp wuiven omdat de natuur hen instinctief dwingt hun armen zijdelings uit te slaan en neer te drukken op het water oppervlakte. Met de bedoeling om tot een evenwicht te komen dat hen toelaat om hun mond uit het water te heffen om te kunnen ademen. Tijdens deze instinctieve verdrinkingsreflex kunnen mensen geen bewuste armbewegingen maken.

Deze andere tekens kunnen ook een aanduiding zijn :

• Hoofd laag in het water, mond ter hoogte van het water niveau.
• Hoof naar achteren getilt met de mond open.
• Lege en glazige ogen die zich niet kunnen focussen.
• Gesloten ogen.
• Haar voor het voorhoofd of de ogen.
• Geen gebruik van de benen, vertikaal.
• Hyperventilerend of hijgend.
• Proberen te zwemmen in een bepaalde richting zonder vooruitgang te maken.
• Proberen om om te draaien op de rug.
• Alsof je op een onzichtbare ladder lijkt te klimmen.

Tijdens dit gebeuren blijven de lichamen rechtop staan. Zonder aantoonbaar bewijs van een ondersteunend getrappel. Dat tussen 20 tot 60 seconden duurt vooraleer ze volledig kopje ten onder gaan. Wat niet wil zeggen dat als je om hulp roept en om je heen slaat je niet in problemen kan zijn. Een fase die niet altijd aanwezig is voor de verdringsfase. Het verschil hierbij is wel dat deze personen kunnen deelnemen aan de eigen reddingsoefening. Door bijvoorbeeld boeien of touwen vast te pakken.

Als iemand bijvoorbeeld van een pier of boot in het water valt en en nog kan antwoorden of hij/zij hulp nodig heeft is er wellicht niets aan de hand. Of wanneer spelende kinderen, die traditioneel al joelend spelen, plots geen geluid meer maken kan je best gaan kijken waarom dat het geval is. (via, met)