De vieringen voor nieuwjaar behoren tot één van de oudste feestdagen. Die voor het eerst werden waargenomen in het oude Babylon rond 2000 VC. Maar deze werden toen op 23 maart gevierd, gelijklopend met de nieuwe zaaiperiode, voor een elftal dagen.

Het maken van resoluties gaat minstens terug tot 153 VC. Toen Janus, de god van het begin en het einde, in het vroege Rome vooraan op de kalender werd gezet. Waar de naam van de maand januari nu nog steeds naar verwijst. Die steeds met twee gezichten wordt uitgebeeld. Zodat hij steeds zowel achteruit, naar het verleden, en vooruit, naar de toekomst, kan kijken.

Waardoor hij uitgroeide tot het symbool van zulke resoluties. Een moment waarop vele Romeinen poogden om vergeven te worden door hun vijanden en eveneens geschenken ruilden voor het begin van elk nieuw jaar.

Iets dat, zoals je al eerder las, niet steeds op 1 januari gebeurde omdat niet iedereen een kalender hanteert van 365 dagen. Een traditie die door de Romeinen werd verdergezet op 25 maart. Tot Julius Caesar in 46 VC een kalender liet ontwikkelen die op een accuratere manier de seizoenen zou weergeven. Waardoor het jaar voor die verandering 445 dagen duurde.

In de middeleeuwen werd 1 januari door de Christenen vervangen naar 25 december, voor de geboorte van Jezus te vieren. om daarna naar 25 maart, de annunciatie, verplaatst te worden. Tot paus Gregory XIII in de 16e eeuw de Juliaanse kalendar herzag, ten voordele van 1 januari, en zo vorm gaf aan de Gregoriaanse kalender. (via goals guy, wikipedia, xkcd en afbeelding)