Gisteren ging Bibnet (facebook , huisstijl , netvibes , slideshare , twitter , website), het nieuwe steunpunt, van start met een denk- en discussiedag. Wat inhield dat je de mogelijkheid had om gedurende de vele lezingen via Twitter te reageren op hetgeen er verteld werd. Dankzij de speciaal hiervoor opgezette Wi-Fi hotspot.

Maar ook langs de niet digitale weg kon je je mening kwijt door tijdens de koffie en middagpauzes in discussie te gaan met de vele leden van de gesprekstafels (One Agency; Boek.be; Mediargus; Sanoma; universiteitsbibliotheek Gent en de openbare bibliotheken van Brugge, Kalmthout, Gooik, Sint-Agatha-Berchem en Herzele).

Of door op borden te schrijven welke aspecten van de bibliotheek werking je graag zou verbeteren en welke je zoal storen. Wat je eveneens kon aangeven door een rood of groen bolletje te kleven bij de getoonde statements.


Hetgeen best wel leuk was maar ergens kreeg ik er toch een kerkelijk gevoel bij. Misschien omdat de opstelling een kruisplattegrond had en het podium met momenten iets van een (s)preekstoel had. Waarbij vooral de nood tot samenwerking het vaakst te horen was, samen met een verdere uitbouw en dynamisering van de catalogus.

Al wordt er ook al duchtig werk gemaakt van het aanleren van de nodige digitale vaardigheden. Door het onder andere opzetten van een Vlaamse variant die op de fundering van de Nederlandse 23Dingen gebouwd is.


Waardoor de doorsnee bezoeker nog wel even zal moeten wachten eer hij iets van deze vernieuwingen te merken krijgt. Het dichten van de digitale kloof zal dus eerst in de eigen rangen moeten gebeuren. Voorlopig dus nog geen media introducties. Al wisten er wel al wat gastsprekers aan te tonen dat ze er gaandeweg al handig gebruik van wisten te maken.

Zo melde de bibliothecaris van Gooik dat hij Facebook gebruikte om tot community vorming over te gaan. Maar dit ook als communicatie kanaal gebruikte. Waarbij enthousiaste bezoekers hun vrienden en kenissen eveneens langs deze weg kunnen uitnodigen om lid te worden. Die als ze geïntrigeerd geraken steeds in de bib terecht kunnen voor een bondige uitleg hierover.


Ook de zin van het geduldig bouwen aan communities werd aangehaald. Langs deze weg krijgen de bezoekers namelijk de kans om bijvoorbeeld hun ervaringen met mekaar te delen en over lokale thema’s in discussie te gaan. Al werd ook meteen bijverteld dat zo’n opzet niet altijd slaagt, maar dat er veel afhankelijk is van de geleidelijke opbouw. Onder andere omdat zo’n 75% van de bezoekers enkel genoegen zou nemen met het lezen van de inhoud en een minderheid al is iets bruikbaars doormailt of zelf aanmaakt.

Een andere manier om de nieuwe media te introduceren is door bijvoorbeeld een hele fysieke avm afdeling te vervangen door een toegang tot Digileen. Die je zo naadloos mogelijk probeert te integreren in je catalogus, zoals dat voor de bronnen van het Brugse Cabrio gebeurt.


Cabrio is een herwerkte catalogus die het gebruiksgemak en de relevantie van de catalogus voor haar bezoekers probeert te vergroten door heel wat bronnen en relevante informatie via dezelfde interface te koppelen (DBNL, lokale blogs, last.fm , Mediargus , Biblion, …). Een aanpak die veel weg heeft van het concept van de voorlopig nog in demo zijnde bronnenwijzer 2.0 .

Maar ook de samenwerking met de scholen om betere zoekvaardigheden aan te leren is een mooie sprinkplank. Om dit uit te kunnen werken voorziet Bibnet in digitale middelen die ze op het bovenlokale niveau ontwikkelen en dat je met je eigen lokale input kan helpen uitbouwen.


Ook de openVLACC evolueert verder door samen te gaan werken met de Boekenbank. Om nog sneller aanvullingen te zien verschijnen in de Vlaamse catalogus. In ruil hiervoor krijgen zij onderaan de meegeleverde beschrijvingen een link richting de Boekenbank.

De vraag is nu wel of deze officiële start voldoende momentum kan verzamelen om het verschil te gaan maken?!  Want de tijd dringt en de wereld wacht niet met verder te evolueren.  De rol en de werking van de Vlaamse openbare bibliotheken komen ter discussie te staan.


Uit de bespreking van het "Future Talking" onderzoek bleek alvast dat het boek op dezelfde basis is gebouwd als bijvoorbeeld films, games en strips. Namelijk het onderliggende verhaal. Een waarheid die evenzeer opgaat voor de nieuwe digitale mogelijkheden en dus het belang van een multimediale kijk onderstreept.

Ook de manier waarop de bibliotheken zichzelf opstellen zou mogen herbekeken worden. Omdat de huidige manier van werken onvoldoende geschikt zou blijken te zijn in deze steeds digitaler wordende wereld, waarin de evoluties zich steeds sneller gaan opvolgen. Waarbij je je de vraag moet gaan stellen of je een gatekeeper of een gatewatcher wenst te zijn?

Iets dat Jo Caudron bijzonder mooi wist samen te vatten door het Afrikaanse gezegde : "When the music changes, so does this dance." aan te halen.

De hele dag stond dan ook in het teken van broodnodige veranderingen en mogelijke manieren waarop andere bibliotheken, ook wetenschappelijke, deze wisten in te vullen. Zo vertelde de bibliothecaris van de Gentse boekentoren over de voordelen van de digitalisering, door Google. Met de boodschap : “If you can’t beat them, join them.”

Waarmee je dus eigenlijk ook de gewenste houding van de bibliotheken ten opzichte van bijvoorbeeld Wikipedia en het internet in het algemeen kan samenvatten.