reanimatie cursus

Super Sexy CPR toont je binnen net iets meer dan één minuut hoe je mensen kan reanimeren. Dat zijn verspreiding van deze kennis door zijn speelse opmaak verzekert.

Een vaardigheid die steeds van pas kan komen om op kunstmatige wijze de ademhaling en de bloedsomloop over te nemen indien deze gestopt is.  Cardiopulmonaire Resuscitatie of CPR kan je zowel voor mensen als voor katten en honden gebruiken.  Maar niet op jezelf, al zou het versneld hoesten als je nog bij bewustzijn bent wel kunnen helpen.

Een techniek die er al een heel verleden heeft opzitten.  Een onderwerp waar het boek "De geschiedenis van de reanimatie." uit 1982 door Meursing, B.T.J. en G.T. Haneveld ook een mooi overzicht van weet te geven.

Zo zou het ondersteboven houden van de Hettitische koning Chyryba door zijn soldaten, nadat hij door Ramses II tijdens de slag bij Kadesh (1237 VC) in het water is gegooid, als een eerste vorm van reanimatie kunnen aanschouwd worden.

Maar ook twee vroedvrouwen uit de elfde eeuw voor Christus komen hiervoor in aanmerking.  In de bewuste tekst van de Midrash Rabbah worden deze namelijk Puah genoemd.  Dat voor ‘zij is gewend, wanneer de mensen zeiden dat een kind dood was, het leven van het kind op te wekken door eigen adem’ zou staan.

Om in de Babylonische Talmud, een literatuurbundeling (200 VC - 500 NC) vermeld te worden als een mond op mond of een mond op neus beademing. Door een rabbi die een dispuut, handelend over behandelingsmethoden van ademhalingsproblemen bij een pasgeboren kind beschrijft.

In de middeleeuwen verricht Andreas Vesalius experimenten bij zowel honden als varkens.  Waarbij hij in de "Fabrica Humani Corporis" (1555) neerschrijft dat er voor een adequate pompwerking van het hart er eveens een adequate ademhaling noodzakelijk is.  Een vaststelling die later de hartmassage zal inspireren.

In respectievelijk 1744 en 1748 schrijven achtereenvolgens William Tossach en Antoine Louis een artikel over de toepassing van de mond op mond beademing bij de mens.  Dat uit angst voor infectie en in de overtuiging dat de dood onomkeerbaar is niet wordt toegepast.

Om twee jaar later door J. Hovard de eerste manuele beademingstechniek te zien ontwikkeld worden.  Die door een thoraxcompressie de ademhaling wilt stimuleren.  En over de jaren heen gevolgd zal worden door verschillende beademingstechnieken.

In datzelfde jaar gaat Amsterdam hier als allereerste het gebruik hiervan promoten.  Daar er door de vele kanalen zo'n 400 drenkelingen per jaar stierven.  Dat is meteen ook de reden waarom enkele rijkere Amsterdammers met een gevoel voor burgerzin in augustus 1767 een verenging die dit bestreed hebben opgericht.  Met als gevolg dat er zo'n 150 mensen over een termijn van vier jaar zouden gered zijn geweest van de verdrinkingsdood.

Ze maakten hierbij gebruik van 7 stappen :

1. Het opwarmen van het slachtoffer.
2. Het verwijderen van opgezogen water door het hoofd lager dan de voeten op te stellen.
3. Druk uit te oefenen op de buik.
4. Ademhalingen in de mond van het slachtoffer, hetzij met behulp van een blaasbalg, aan de hand van een mond op mond of mond op neus techniek.
5. Het kietelen van de keel van het slachtoffer.
6. De stimulering van het slachtoffer door middel van bijvoorbeeld rectale en orale fumigatie met tabaksrook. 
7. Het uitvoeren van aderlaten.

Door dit succes werden er al snel tal van gelijkaardige organisaties over heel wat Europese hoofdsteden opgericht.  Een praktijk die zo populair was dat ze in 1769 zelfs tijdens de Hamburgse misvieringen werden voorgelezen.  En die naast verdrinking ook bij wurging, bevriezing en gevaarlijke gassen kon helpen.

In 1774 werd "The Royal Humane Society" opgericht in Londen en diende het als model voor de Amerikaanse varianten in onder meer Boston en New-York.  Die eigenlijk 18e eeuwse voorlopers waren van de nooddiensten.

Wellicht is dit de reden waarom de Amerikaanse president Lincoln is kunnen geranimeerd worden na de aanslag op zijn leven.   Dankzij de een mond op mond beademing van een arts.  Om uiteindelijk op 15 april 1865, de dag erna, te sterven.

Waarna F. Koenig, een hoogleraar chirurgie in het Duitse Göttingen, in 1883 de vermoedelijk eerste uitwendige hartmassage toediende met als doel om de bloedcirculatie terug op gang te trekken.  Die een kleine twintig jaar later gevolgd zou worden door K. Ingelstrud, een chirurg uit het Noorse Tromsö, die de eerste  inwendige hartmassage toediende.

Om uiteindelijk bij Roger Mehalek, een vrijwilliger bij het Rode Kruis, uit te komen.  Hij ontwierp in 1959 namelijk een trainingspop die hem toeliet om zijn beademingstechniek te verbeteren.  De van plaaster en plastiek gemaakte pop gaf hij dan ook de toepasselijk naam : "Miss Sweet Breath".  Een pop en methode die je nu in zowat in elke Rode Kruis post kan tegenkomen en aanleren.

Sindsdien zijn er nog tal van verbeteringen doorgevoerd die het proces en de verspreiding van deze kennis helpen te verbeteren.  Zoals  aangepaste medicatie, hulpmiddelen zoals tracheotomie buisje, defibrilatoren en tal van andere.

Ook de te doorlopen stappen zijn aangepast en specifieker geworden.  Zo zijn de stappen 5, 6 en 7 die in de eerste opsomming staan aangepast en werden sommige samengevat.  Want het bewustzijn nagaan kan je ook zonder sigaar.

Stap 1: Controleer het bewustzijn door het slachtoffer aan te spreken en voorzichtig aan de schouders te schudden. Geen reactie? Roep om hulp.

Stap 2: Open de luchtweg. Controleer de ademhaling door 10 seconden te kijken of de borstkas omhoogkomt, te luisteren aan de mond en neus of je ademgeluiden hoort, en te voelen met je wang of het slachtoffer ertegenaan ademt. Ademhaling afwezig, niet normaal of je twijfelt?

Stap 3: Start de reanimatie met 30 hartmassages. Zorg voor een harde ondergrond. Zet de hiel van je hand op het midden van de borstkas van het slachtoffer. Zet je andere hand erop en zorg dat je vingers vrij zijn van de borstkas. Strek je ellebogen en breng je schouders zo ver naar voren dat ze recht boven je handen op de borstkas van het slachtoffer zijn. Druk dan het borstbeen loodrecht 4 tot 5 centimeter in. Laat het borstbeen volledig terugveren, maar haal je handen niet weg. Doe 30 hartmassages. Houd een tempo aan van 100 keer per minuut.

Stap 4: Beadem 2 keer. Kantel het hoofd naar achteren en til de kin met 2 vingertoppen op. Knijp de neus dicht met duim en wijsvinger van de hand die op het voorhoofd ligt. De mond zal openvallen. Plaats je lippen over de mond van het slachtoffer en sluit die goed af. Adem gedurende 1 seconde goed uit in de mond van het slachtoffer. Kijk vanuit je ooghoek of de borstkas omhoogkomt, als bij een normale ademhaling. Geef in totaal 2 beademingen. Tussendoor de mond van het slachtoffer vrijmaken zodat de ingeblazen lucht er uit kan.

Stap 5: Geef na 2 beademingen weer direct 30 hartmassages en wissel 30 hartmassages steeds af met 2 beademingen totdat iemand met een AED (Automatische Externe Defibrillator) arriveert en/of totdat ambulancezorgverleners de reanimatie van je overnemen. (bron)

Een methode die mogelijk ook het in 1818 voor het eerst gepubliceerde Frankenstein wist te inspireren om uit de dood terug te keren.  Net als de ietwat later opgekomen verhalen over zombies.  Al dan niet ten gevolge van een te late reanimatie of als gevolg van het Lazarus syndroom.  Maar waarvan de herkomst zou afstemmen uit het reeds 3000 jaar oude Gilgamesh gedicht.  (afbeeldingen 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 en 9)